شهید سپهبد علی صیاد شیرازی در آخرین فراز وصیتنامه خود آورده است:
خداوندا! ولی امرت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را تا ظهور حضرت مهدی (عج) زنده،
پاینده و موفق بدار. آمین یا رب العالمین.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم، ارحم‌‌الراحمین، رب‌العالمین و صلی‌الله علی محمد واله‌الطاهرین، انالله و اناالیه راجعون.
اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمد رسول الله اشهد ان علیاً ولی الله
خداوندا فقط می‌خواهم شهید شوم شهید در راه تو، خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده. خداوندا روزی شهادت می‌خواهم که از همه چیز خبری هست الا شهادت، ولی خداوندا تو صاحب همه چیز و همه کس هستی و قادر توانایی، ای خداوند کریم و رحیم و بخشنده، تو کرمی کن، لطفی بفرما، مرا شهید راه خودت قرار ده. با تمام وجود درک کردم عشق واقعی تویی و عشق شهادت بهترین راه برای دست یافتن به این عشق.
امضای شهید
شاید بارها آیه "ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیائ عند ربهم یرزقون" را شنیده و خوانده باشیم، اما در گذر ایام روزگار حادثه ای اتفاق می افتد که زنده بودن شهدا را دوباره برایمان یاد آوری میکند واز ما میخواهد با چشم دل، حقیقت آیات قرآن را بنگریم.
و حال ماجرا را از زبان دخترشهیدی می شنویم که پدرش را آسمانی ترین پدر روی زمین میداند:«یک هفته از شهادت پدرم گذشته بود، در زادگاه پدرم، شهر خوانسار، برای او مراسم ختم گرفته بودند.
بنابراین مادر و برادرم هم در خانه نبودند و من باید به مدرسه می رفتم، وقتی وارد مدرسه شدم، دیدم که برای تجلیل از پدرم مراسم تدارک دیده اند، پس از مراسم راهی کلاس شدم، خانم ناظم از راه رسید و برنامه امتحانی ثلث دوم را به من داد، در غیاب من همه بچه ها برنامه امتحانی شان را گرفته بودند و فقط من مانده بودم، ناظم از من خواست که حتما اولیایم آن را امضا کنند و فردا ببرم، به فکر فرورفتم چه کسی آن را برایم امضا کند، نسبت به درس و مدسه ام بسیار حساس بودم و رفتن پدر و نبود مادر در خانه مرا حساس تر کرده بود.
بسم رب الشهدا و الصدیقین
شهید : مصطفی امینی
عضویت : پاسدار وظیفه
محل تولد : مبارک آباد – 1345
محل شهادت : فاو – 28/11/64
بخشی از وصیت نامه شهید :
پروردگارا آرزویم این بود که ای کاش در صحرای کربلای حسینی بودم و عاشقانه خون ناقابلم را برای
حماسه امام سوم شیعیان حضرت امام حسین (ع) تقد یم کنم چون احساس می کردم باید این خون
ناقابل را به خاطر راه امام نثار کنم تا شاید سهمی در انقلاب حسینی داشته باشم با خود می گفتم این
جان ناقابل به چه درد می خورد شاید خداوند مرا به خاطر سید الشهدا بپذیرد تا بتوانم با ایثار خون خود
به اسلام به وظیفه اعتقادی خود عمل کنم . پروردگارا تو را سپاس می گویم که به من این توفیق را دادی
که در جبهه های نور علیه ظلمت و در کربلای خمینی شرکت کنم . ای کاش این آرزوی دیرینه به حقیقت بپیوندد
و جام وصال را از دست امام عصر ( عج ) بگیرم.
